Włochy Zabytki

Bari – miasto i gmina w południowych Włoszech, położone nad Adriatykiem. Bari jest stolicą prowincji Apulii. Ludność miasta 336 tysięcy mieszkańców (1996), cały zespół miejski Bari liczy 1,5 mln mieszkańców. Bari jest największym miastem nad Adriatykiem, ważnym ośrodkiem przemysłowym, handlowym i kulturalnym Włoch południowych. Duży port wojenny, handlowy i pasażerski utrzymuje połączenia promowe z miastami Jugosławii, Chorwacji i Grecji. Rozwinięty przemysł stoczniowy i spożywczy (m.in. tradycyjne gałęzie – wytwórnie makaronów i win). Wielka rafineria ropy naftowej. Oprócz tego duże zakłady przemysłu maszynowego, samochodowego, cementowego, włókienniczego i stalowego. Port lotniczy Bari-Palese (BRI) utrzymuje stałe połączenia lotnicze lokalne i międzynarodowe. Od roku 1930 w Bari organizowane są Międzynarodowe Targi Lewantyńskie.

Rimini – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Rimini, nad Morzem Adriatyckim. Jest to jedno z najpopularniejszych miast turystyczno-wypoczynkowych nad północnym Adriatykiem. Niedaleko od Rimini leży San Marino.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Rimini Miramare.

Asyż (Assisi) rozsławił św. Franciszek (1182), najważniejszy włoski święty i założyciel największego na świecie (licząc różne odłamy) zakonu. Miasto odwiedzają tłumy turystów i pielgrzymów, by zobaczyć jeden z najwybitniejszych zabytków XIII- i XIV-wiecznej sztuki włoskiej – bazylikę św. Franciszka.

Wieczorem jest tu nieco spokojniej i dopiero wtedy można odczuć średniowieczną atmosferę tego miejsca.

Wiosną 1997 r. trzęsienie ziemi spowodowało zawalenie się fragmentu bazyliki w Asyżu, śmierć czterech osób oraz uszkodzenie kilku fresków. Zniszczenia nie były jednak aż tak poważne, jak podawały światowe agencje informacyjne, ponieważ epicentrum znajdowało się w okolicach Colfiorito. Poza nielicznymi rusztowaniami, trudno dziś natrafić na jakiekolwiek ślady trzęsienia ziemi – żaden z ważniejszych fresków nie został uszkodzony. Po kilku latach intensywnych prac, przy międzynarodowej pomocy, wchodzące w skład bazyliki kościół dolny i kościół górny, jak i inne zabytkowe obiekty w mieście, są już otwarte.

Ze stacji kolejowej, odległej o 5 km na południowy zachód od miasta, co pół godziny wyruszają autobusy do centrum. Śródmieście jest zamknięte dla ruchu kołowego. Samochód najlepiej zostawić na Piazza Matteotti w górnej (wschodniej) części miasta albo poniżej bazyliki, na Piazza Unita d’Italia – w obu wypadkach, żeby obejrzeć całe miasto, trzeba się nachodzić w górę i w dół.

Personel biura informacji turystycznej (zachodni koniec Piazza del Comune) pomaga w znalezieniu noclegów, a także oferuje mapy i ulotki.

Leżąca na wschodzie Panarea to najmniejsza, a zarazem najpiękniejsza z Wysp Liparyjskich. Zajmuje powierzchnię 4,5 km², dzięki czemu żaden samochód nie zakłóca ciszy – nie ma ich tam wcale, gdyż nie mieszczą się na wąskich dróżkach. Częstym widokiem są natomiast obładowane do granic możliwości trójkołowe pojazdy.

Miejsce jest naprawdę przytulne – to swoisty raj, idealny dla osób pragnących ciszy i spokoju. Co istotne, nawet w sezonie przy odrobinie wysiłku można znaleźć niedrogi nocleg. Zamieszkałe są trzy miejscowości we wschodniej części: Ditella, San Pietro i Drauto, jednak statki przybijają tylko do San Pietro.

Jedyna piaszczysta plaża na wyspie jest oddalona o 30 minut marszu na południe z San Pietro. Po drugiej stronie, wysoko w górze, widać miejscowość Punta Milazzese, gdzie w 1948 r. odkryto 23 chaty, pozostałości po wiosce z epoki brązu. Sądzi się, że osada była zamieszkana od XIV w. p.n.e., a znalezione tutaj wyroby gliniane (wystawiane w muzeum w Lípari) wykazują wyraźne wpływy minojskie. Nad plażą i morzem w okolicy Calcara na północy czasem unoszą się gorące wyziewy gazów i par wulkanicznych (fumarole)

Włochy oferują turystom tak wiele atrakcji, iż nie dziw, że o kraju tym pisze się wielostronicowe przewodniki. Ciężko bowiem w kilku akapitach uchwycić “ducha Włoch”, wskazać na to, co najbardziej przyciąga, podkreślić piękno krajobrazu, opisać godne zobaczenia na własne oczy miejsca. Każdy z regionów kraju można by “turystycznie” traktować jako odrębny kraj, który ma zamiar się zwiedzić. Od czego zatem zacząć?
Wypadałoby rzecz jasna od Wiecznego Miasta. Nie sposób tu opisać należycie wszystkich atrakcji tego miasta. Wymieńmy chociaż pokrótce najważniejsze zabytki.
Na pierwszym miejscu wymieńmy Colosseum, czyli amfiteatr Flawiuszów. To symbol starożytnego Rzymu, choć nie jest najstarszą rzymską budowlą. Jest za to jednym z największych tego typu obiektów – dł. osi 188 i 156 m, obwód 524 m, wys. 48,5 m, z pojemną widownią (około 80 tysięcy miejsc), z 4 galeriami komunikacyjnymi oraz areną z systemem podziemnych korytarzy.
Dzisiejszy, nieco zdekompletowany wygląd Koloseum jest efektem tego, że przez całe niemal średniowiecze służył mieszkańcom za kamieniołom.
Od XVIII wieku został jednak otoczony opieką, jako miejsce kultu pierwszych męczenników chrześcijańskich. Dziś można zwiedzać ten amfiteatr, za niewielką opłatą oczywiście.
Obok Koloseum najbardziej godne polecenia wydaje się Forum Romanum. Jest to olbrzymi kompleks ruin, pozostałości po miejscu będącym sercem miasta. Dawniej na forum gromadzili się obywatele Rzymu, przy nim mieściły się świątynie najważniejszych bóstw, między innymi Westy i Jowisza, a także archiwum. Obok niego z czasem zaczęły powstawać inne fora, najbliżej – Forum Cezara. Oprócz niego powstały Forum Trajana (największe), Forum Augusta, Forum Wespazjana, Forum Nerwy. Dziś cały ten kompleks można zwiedzać. Mimo tego, iż większość budynków jest w ruinie, widok zapiera dech w piersiach.
W dużo lepszym stanie znajduje się Panteon. Ta świątynia nakryta olbrzymią kopułą posiada bogate, odrestaurowane wnętrze. Panteon poświęcony był wszystkim bogom Rzymu. W XVI wieku został odnowiony przez Rafaela Santi, który został tam później pochowany. Ciekawostką jest oświetlenie tej budowli. Posiada ona bowiem tylko jedno okno, tzw. oculos. Mieści się ono na szczycie budowli i oświetla całe wnętrze. Jest to możliwe dzięki jego dziewięciometrowej średnicy. Aby woda deszczowa miała gdzie spływać, podłoga Panteonu jest lekko wklęsła. Polecamy wizytę w Panteonie. Bardzo ciekawy efekt daje obserwowanie krążenia kilkumetrowej plamy światła z okna w sklepieniu po ścianach budowli, wraz z przesuwaniem się słońca po niebie.

Będąc w ojczyźnie renesansu nie sposób nie zobaczyć Kaplicy Sykstyńskiej. Znajduje się ona w Pałacu Watykańskim. Turystów przyciągają do niej niezrównane freski wykonane przez Michała Anioła, ze słynnym Stworzeniem Adama na czele.
W Kaplicy odbywają się najważniejsze uroczystości kościoła katolickiego, a także konklawe.
Watykan na pewno znajdzie się na liście osób, dla których wiara ma duże znaczenie. W każdą niedzielę, w południe, w sercu Watykanu, na Placu Świętego Piotra można zobaczyć obecnie urzędującego papieża, pomodlić się wspólnie z nim, posłuchać jego słów.

Miłośnikom sztuki polecamy wizytę w Muzeum Watykańskim. Mieszczą się tam zbiory gromadzone przez stulecia przez kolejnych papieży. Publiczności zostało ono udostępnione już w 1787 roku. Muzeum to jest właściwie grupą Muzeów – każde z nich eksponuje dzieła sztuki z różnych epok, a Muzeum Misyjno – Etnologiczne prezentuje bogate zbiory wytworów sztuki ludowej z całego świata. Przewodnicy twierdzą, że gdyby poświęcić każdemu przedmiotowi z muzeum zaledwie kilka sekund uwagi, obejrzenie całości zajęłoby jakieś… osiem lat. Dobrze zatem wcześniej zaplanować sobie trasę zwiedzania tak, aby zobaczyć najbardziej interesujące nas eksponaty.

Niewątpliwie niezapomnianym przeżyciem będzie wizyta w Pompejach. To jedyne miejsce we Włoszech, gdzie architektura użytkowa, prywatna, a także państwowa i sakralna zachowały się w tak dobrym stanie. Stało się tak dzięki wielkiej katastrofie – 24 sierpnia 79 roku naszej ery wybuch Wezuwiusza zasypał to miasto gorącym popiołem. W wyniku tej tragedii zginęli ich mieszkańcy, ale ich domostwa, sklepy, świątynie i fora ocalały do naszych czasów. Spacerując uliczkami tego wymarłego miasta można poznać dobrze życie mieszkańców starożytnego Rzymu. Do oglądania są świetnie zakonserwowane przez wulkaniczny popiół wnętrza domów, sklepów, świątyń, szkół gladiatorów, nawet lupanarów. Wycieczka do Pompejów jest nie tylko pouczająca, daje także do myślenia – chodząc po trasach turystycznych miasta łatwo dostrzec jego podobieństwo do miast nam współczesnych.

Masywny ogromny stożek stanowi majestatyczne tło dla osad na jego zboczach. Wezuwiusz (Vesuvio), jako jedyny na kontynencie europejskim, jest nadal czynny.Od pierwszego wybuchu w 79 r., kiedy zostały zasypane Pompeje i Herkulanum, wulkan wywierał ogromny wpływ na życie mieszkańców Zatoki Neapolitańskiej. Źródła historyczne zanotowały ponad sto jego erupcji, lecz tylko dwie (nie licząc tej z 79 r.) o poważnych rozmiarach. W grudniu 1631 r. zginęło 3 tys. mieszkańców pobliskich miejscowości. W marcu 1944 r. miasteczka u podnóża góry zostały znacznie zniszczone, ale nie było ofiar w ludziach.

Mieszkańcy nadal obawiają się przebudzenia wulkanu i mają ku temu podstawy. Naukowcy obliczyli, że wybuchy powinny następować mniej więcej co 30 lat, ostatni był w 1944 r. Aktywność wulkanu jest nieustannie analizowana i według zapewnień specjalistów w najbliższym czasie nie należy oczekiwać żadnych zmian. O realnym niebezpieczeństwie stale przypominają takie zjawiska, jak zapadanie się gruntu w okolicach Ercolano, należącego do najgęściej zaludnionego regionu w południowych Włoszech. Kolejna erupcja zagrażałaby życiu około pół miliona ludzi.

Rzym-miasto położone w środkowych Włoszech, nad rzeką Tyber, w jej dolnym biegu, na wyżynnym, wapiennym obszarze niedaleko wybrzeża morskiego. Stolica kraju i siedziba najważniejszych instytucji życia politycznego i gospodarczego; drugi po Mediolanie ośrodek finansowy i gospodarczy państwa (ważny ośrodek przemysłu samochodowego, elektrotechnicznego, włókienniczego, spożywczego i innych. Wielki węzeł komunikacji lotniczej (2 porty lotnicze – Fiumicino – port Leonardo da Vinci oraz Ciampino), kolejowej (sławny dworzec Termini) i drogowej. Rzym posiada także metro (obecnie 2 linie, trzecia aktualnie w budowie). Światowy ośrodek turystyczny z bardzo bogatymi zabytkami starożytności i średniowiecza (kościoły, bazyliki, Koloseum, pałace, akwedukty, fontanny i wiele innych budowle), niezwykle bogate muzea, nowoczesne osiedla mieszkaniowe na przedmieściach.

Siedziba licznych banków, tereny wystawowe (dzielnica EUR); domy generalne zakonów i zgromadzeń zakonnych. W 1960 roku organizował Letnie Igrzyska Olimpijskie. Częścią miasta jest Watykan – siedziba papieży (najmniejsze państwo świata). Ośrodek turystyczny o światowym znaczeniu; miasto o największym w świecie nagromadzeniu zabytków (zwłaszcza starożytności) corocznie odwiedzany przez kilkanaście milionów turystów.